YOLDA KALMIŞIM

yorgun bir efkara sarmışsa geçmiş.

ruhum son bahar rüzgarını yemiş.

sağanak yağmurda ayaza kalmış.

içimde fırtınalar kopar ,kopmuş.

bahçemin gülleri kurumuş, solmuş.

dalımda meyve çiçek açmaz olmuş.

gözlerim camdan sana bakıyormuş.

kalbim gittiğin yerden gelmez olmuş.

yalnız olmaya ruhum yemin etmiş.

sensizliği gecelere haykırmış.

zaman beni çaresiz dost bellemiş.

hiç yolda kalmışın dostu olur mu?